로빙 및 채팅 딜 1과 2

Dit is de eerste in een tweedelige serie over de relatie tussen chatter en lobing.

Wanneer de profielfout van uw cilindrische onderdeel een zich herhalend, golvend patroon vertoont, wordt er gezegd dat deze Chatter of Lobing heeft. De twee termen overlappen elkaar en worden vaak door elkaar gebruikt, hoewel geen van beide duidelijk wordt gedefinieerd door normen of werkwijzen. In het algemeen worden golvingen met lagere frequentie echter lobing genoemd, terwijl fouten met een hogere frequentie chatter worden genoemd. Er zijn twee problemen met het gebruik van dit type classificatie. Ten eerste geeft noch de berekening aan die is gebruikt om het resultaat uit de gemeten gegevens af te leiden. Ten tweede geeft geen van beide de scheidslijn in frequentie, waar lobbie wordt gebabbel. Daarom schiet een specificatie die “lobing” of “chatter” definieert zonder methoden en frequenties tekort.

Laten we eens kijken naar de methoden die zijn gebruikt om deze parameters op uw Adcole-meter te berekenen. Chatter wordt berekend door de dataset te onderwerpen aan een Fast Fourier Transform (FFT) en de resultaten te geven als een amplitude versus het aantal keren per omwenteling (UPR of Undulations per Revolution genoemd). Lobing dateert echter van vóór de beschikbaarheid van moderne computers, toen het niet praktisch was om Fourier-transformaties volledig uit te voeren
(als iemand dat zelfs dacht). Lobing werd gedefinieerd als piek tot piek rondheidsfout in een hoeksector van de radiale meetset (de gegevens geregistreerd van het onderdeelprofiel, terwijl het onderdeel in de maat wordt geroteerd). Het is in feite een cirkeldiagram van de rondheidsgegevens. In de praktijk is een “raam” van 5 graden met lobben de smalste geselecteerd voor de lobbenmeting. De breedste is meestal 45 graden. Als we om het onderdeel een sinusvormig patroon zouden aannemen, zonder andere fout dan die van de golfvorm, zou een volledige golflengte die optreedt binnen een venster van 45 graden, 8 golvingen vertegenwoordigen. Voor 5 graden zouden we 72 volledige golvingen zien. Op basis van deze methode-definities kan FFT in theorie worden gebruikt om golvingpatronen op elke frequentie te detecteren, inclusief lage frequenties, en de methode voor het berekenen van lobing kan de piek-tot-piekwaarden van hoogfrequent “chatter” detecteren (ervan uitgaande dat de lobbenmeting omvat een volledige golflengte van het chatter-patroon en het patroon is aangrenzend rond het dagboek). Het lijkt er dus op dat de echte vraag van wat chatter is en wat lobing is, neerkomt op de demarcatielijn in frequentie van de gebeurtenis, op zijn minst door algemeen geaccepteerde concepten. Er zijn andere eigen, klantspecifieke methoden, maar dit zijn de twee algemene methoden die worden gebruikt.

In de echte wereld zijn fouten in profiel of ronding echter zeer zelden (of nooit) een perfecte sinusoïde. Dus elke meting, of het nu gaat om lobben of gebabbel, heeft een speciaal gebruik en voordeel. Maar aangezien het doel van elke overlapping de andere is, worden de twee termen vaak verkeerd gebruikt, onderling uitwisselbaar. Een ernstiger probleem doet zich voor wanneer iemand in de plaats komt van een ander probleem. In plaats van kijken naar lobing vs chatter als een vergelijking van relatieve frequentie, laten we dit probleem vanuit een andere hoek bekijken: die van functie. Met andere woorden, wat proberen we te bereiken met de lobing of chatter-meting?

…..wordt vervolgd.

Bekijk ons ​​bericht over de voor- en nadelen van lobing vs. chatter-metingen.